POWRÓT DO NAUKI STACJONARNEJ

W związku z powrotem dzieci i młodzieży do nauki stacjonarnej w szkołach, pracownicy Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Dębicy przygotowali wskazówki dla rodziców i nauczycieli dotyczące wsparcia uczniów w najbliższym czasie. Niewątpliwie jedną z najważniejszych sfer, która wymaga szczególnego zwrócenia uwagi jest odbudowanie i wzmocnienie więzi społecznych wśród dzieci i młodzieży. Warto również zadbać o atmosferę w szkole oraz domu rodzinnym, która powinna być nacechowana zrozumieniem i akceptacją, a także sprzyjać tonowaniu napięć emocjonalnych. Ponadto zachęcamy do zapoznania się z poniżej przedstawionymi informacjami:

 Wskazówki dla nauczycieli:

• wzmożona obserwacja dzieci i uczniów (zwiększona wrażliwość na wszelkie zmiany w zachowaniu, zmiany w zakresie wzorca relacji rówieśniczych, objawy niepokojące),
• zapewnienie bezpieczeństwa, akceptacji, życzliwości,
• rezygnacja z atmosfery napięcia, presji,
• zwracanie uwagi na aktualny poziom funkcjonowania poznawczego i społeczno – emocjonalnego uczniów,
• stawianie na zajęcia o charakterze integracyjnym, rozwijające współpracę i kompetencje społeczno – emocjonalne,
• zlecanie zadań i projektów grupowych, umożliwiających rozwijanie umiejętności współdziałania,
• prowadzenie rozmów z uczniami na temat ich obaw, trudności dotyczących powrotu do szkół, a także umożliwienie podzielenia się refleksjami dotyczącymi nauki zdalnej,
• zwracanie uwagi na reintegrację zespołów klasowych, ponieważ długi okres nauczania zdalnego mógł doprowadzić do znacznego osłabienia więzi,
• umożliwienie uczniom podzielenia się własnymi pomysłami na reintegrację klasy i wzmocnienie relacji,
• w pracy dydaktycznej uwzględnienie faktu, iż uczniowie przez ostatnie kilkanaście miesięcy byli przyzwyczajeni do zupełnie innej formy nauczania,
• warto pamiętać, iż powrót do szkoły oznacza dla uczniów nie tylko powrót do nauki, ale również ponowne spotkanie z kolegami i koleżankami z klasy, z którymi nie widzieli się często przez bardzo długi czas,
• uwzględnienie faktu, iż uczniowie mogą potrzebować czasu na ponowne zaadaptowanie się do trybu życia związanego z uczęszczaniem do szkoły,
• akceptacja i świadomość faktu, iż uczniowie mogą doświadczać z powodu powrotu do szkoły różnych stanów emocjonalnych (zadowolenie, radość, smutek, strach).

Wskazówki dla rodziców:

• wzmożona obserwacja dzieci, monitorowanie ich nastroju, samopoczucia,
• akceptacja uczuć dziecka, wątpliwości, obaw, niepewności,
• rezygnacja z nadmiernej presji i wymagań względem syna lub córki,
• zwracanie uwagi na zrównoważony dobór aktywności dziecka, umożliwiający zarówno rozwój sfery intelektualnej jak i kompetencji społecznych i emocjonalnych,
• inicjowanie rozmów z synem lub córką,
• zachęcanie dziecka do rozwijania swoich zainteresowań i pasji,
• planowanie wspólnego czasu (gry planszowe, spacer, wspólne gotowanie lub majsterkowanie, wycieczki po najbliższej okolicy),
• okazywanie gotowości do wysłuchania i udzielenia pomocy dziecku,
• zachęcanie do aktywności fizycznej,
• zwracanie uwagi na ograniczanie (w miarę możliwości) czasu ekranowego,
• zachęcanie dziecka do nawiązywania nowych i podtrzymywania dotychczasowych relacji rówieśniczych, inicjowania spotkań z kolegami i koleżankami,
• stosowanie wielu wzmocnień pozytywnych, pochwał, docenianie wysiłków podejmowanych przez dziecko.

Rodzice – co powinno zaniepokoić?

• wzmożona drażliwość,
• zmieniony wygląd zewnętrzny, trudności w utrzymaniu higieny, inny ubiór lub fryzura,
• pobudzenie lub spowolnienie psychoruchowe,
• tendencja do podejmowania zachowań ryzykownych,
• częste wybuchy gniewu, krzyku,
• zbyt długi czas spędzany przed ekranami (telefon komórkowy, komputer, tablet, telewizor),
• opuszczanie przez dziecko pierwszych lub ostatnich lekcji, częste spóźnienia, brak uczestnictwa w lekcjach,
• nasilone trudności w nauce, których wcześniej nie obserwowaliśmy u dziecka,
• niechęć do nauki i do odrabiania zadań domowych,
• brak energii, siły, motywacji, chęci do działania,
• słabsze wyniki w nauce niż dotychczas,
• unikanie wysiłku umysłowego,
• trudności ze snem – bezsenność, zaburzony rytm okołodobowy, późne wstawanie,
• częste zgłaszanie rożnego rodzaju objawów takich jak ból głowy, brzucha, nudności, osłabienie,
• rezygnacja lub wycofanie się z relacji społecznych, rówieśniczych,
• brak chęci do zaangażowania się w rożnego rodzaju aktywności, które dotychczas sprawiały osobie przyjemność,
• zaburzony apetyt, spadek lub wzrost wagi,
• częste wahania nastroju,
• jakakolwiek nagła zmiana w zachowaniu, trwająca dłużej niż dwa tygodnie,
• zainteresowanie tematyką śmierci i umierania oraz wypowiedzi i treści o charakterze suicydalnym (napisy w zeszytach, rysunki, wypowiedzi ustne, piosenki o określonej treści).

Opracowały:
mgr Aleksandra Podgórska – psycholog
mgr Paula Ratusińska – Gromny – psycholog
mgr Anna Świerk – psycholog